Past Reality Integration (PRI)
Is een fundamenteel vernieuwende vorm van psychotherapie, in 2000 ontwikkeld door drs. Ingeborg Bosch (1960). Zij studeerde psychologie aan de Universiteit van Amsterdam en werd geïnspireerd door het gedachtegoed van psychoanalyticus Alice Miller en Jean Jenson, alsmede door oosterse denkwijzen. Ingeborg Bosch schreef drie succesvolle zelfhulpboeken en produceerde een DVD over PRI. Momenteel houdt ze zich bezig met de verdere ontwikkeling van PRI en met het opleiden van PRI-therapeuten.
Waarop is PRI gebaseerd?
PRI is een methode die er van uit gaat dat verdrongen en ontkende gevoelens uit onze jeugd bepalend zijn voor onze reacties als volwassene in het hier en nu. Als kind zijn we totaal afhankelijk van ouders of verzorgers en, hoe hard het ook klinkt, ouders kunnen er simpelweg niet altijd zijn om hun kind liefde, warmte en geborgenheid te geven. Dit bezorgt het kind verpletterende emotionele pijn, het kind krijgt immers niet wat het nodig heeft om te overleven. Het psychisch afweersysteem zorgt er –onbewust– voor dat die onverdraaglijke waarheid wordt verdrongen uit het bewustzijn en daardoor niet wordt gevoeld. Zo wordt een kind met een goed functionerend psychisch afweersysteem beschermd tegen elke emotionele pijn, hoe heftig ook, en overleeft het zijn jeugd. Dat psychische afweersysteem blijft actief wanneer het kind volwassen (=onafhankelijk) is geworden. Een situatie in het volwassen hier en nu doet –onbewust– denken aan pijnlijke gebeurtenissen uit het verleden en de afweer wordt razendsnel geactiveerd. De oude afweermechanismen trachten ons nog steeds te beschermen tegen emotionele gevaren van vroeger, terwijl die gevaren er nu niet meer zijn. Zij laten ons in het hier en nu dingen doen en denken die niet langer nodig zijn en die een negatieve invloed hebben op ons leven.
Hoe zien afweermechanismen eruit en wat zijn hun effecten in het volwassen leven?
Angst is de diepste laag van afweer. Angst geeft het kind de illusie nog te kunnen vluchten uit de situatie waarin het niet krijgt wat het nodig heeft om te overleven. Voor de volwassene geeft angst o.a.: Niet naar feestjes durven, het eng vinden in het openbaar te spreken, bang zijn dat je een ziekte hebt of dat je dierbaren iets ergs overkomt.
Primaire Afweer is de eerste cognitieve afweer, het kind denkt: ik krijg niet wat ik nodig heb omdat er met mij iets mis is. Als volwassene: Je vindt dat je zelf niet deugt, voelt je snel schuldig of slecht. PA maakt je somber, gevoelig voor depressies, je hebt gebrek aan energie en ervaart het leven als ‘te zwaar’.
Valse Hoop Het kind denkt: als ik maar beter mijn best doe dan krijg ik toch nog wat ik nodig heb. Als volwassene: Je doet erg je best omdat je gelooft alsnog te kunnen krijgen wat in je jeugd ontbrak: liefde, warmte, acceptatie. VH maakt je perfectionistisch, geeft lichamelijke stressklachten als bv. nek-en schouderklachten, muisarm en doet je opbranden.
Valse Macht Het kind denkt: het komt door jóú dat ik niet krijg wat ik nodig heb. Als volwassenen: Je vindt dat de ander niet deugt of jou benadeelt, je denkt snel dat anderen tegen je zijn. Dit kan leiden tot irritatie, woede, stressklachten, agressieve gedachten/daden en superioriteitsgevoelens.
Ontkenning van Behoeften Het kind denkt: ik heb niets nodig. Als volwassene: Je bent meester in het relativeren, wegredeneren van je eigen behoeften. Je stopt je gevoelens weg en verdooft jezelf door bijvoorbeeld heel veel te werken, veel te roken/drinken/eten. Hoofdpijn, verslavingen en eetstoornissen liggen op de loer.
Hoe helpt PRI? In PRI-therapie leer je door nauwkeurige zelfobservatie je afweermechanismen herkennen en de heftige oude pijn die erachter schuilgaat leer je toe te laten. Daardoor ervaar je dat de destijds levensbedreigende oude pijn je in het heden geen kwaad meer kan doen, waardoor de afweermechanismen hun functie verliezen en ander gedrag ontstaat. Aldus verdwijnen afweer aangedreven eigenschappen als o.a. verlegenheid, spreekangst, sociale fobie, somberheid, faalangst, boze buien. In PRI-therapie leer je je bewust worden en het instrument van ‘afweer omkeren’ hanteren. Daardoor kun je de rest van je leven PRI zelfstandig toepassen; het wordt een ‘way of life’. Door PRI ontstaat een diep besef dat je afweermechanismen je ervan weerhouden te reageren in het hier en nu. Zonder die angst, depressie of boosheid, kun je – met compassie in contact met jezelf en de ander – het leven gaan ervaren zoals het werkelijk is: meestal verrassend onbelast.